woensdag 10 december 2014

Nostalgie: stoffige pop...

Nostalgie: stoffige pop...

Ik ben een nostalgisch meiske .
( Miljaar!!! Nee M(i)e !!!  ( ondergetekende spreekt zichzelf vermanend toe ) , sorry :  maar als ge 47 bent, ben je geen meiske meer ... 't Is toch waar zekers ! ) 
Opnieuw dus : ik ben een nostalgische dame... .
En soms kan ik niet zo goed dingen wegsmijten .
En als ge die 2 dingen combineert, dan krijgt ge kasten vol rommel...
Maar soms is dat plezant... .

Nostalgie: stoffige pop...

Zoals toen ik onlangs ineens deze stoffige pop uit een ver donker hoekske ( ocharme het poppenkind ! ) van een kast trok.
Ik besloot ze een bad te geven want het kind heeft zeker in geen 25 jaar nog water gezien ... .
Maar ik wilde ze eerst nog op de gevoelige plaat vastleggen, want ongeveer een 40 jaar oud zijnde zou het wel eens kunnen dat ze dat bad niet ongeschonden ( ahum, nog minder ongeschonden is juister )  verlaat... .

Nostalgie: stoffige pop...

Het poppenmeiske ( ja M(i)e ( ondergetekende spreekt zichzelf geruststellend toe ) , tegen een poppenkind mag je nog wel 'meiske ' zeggen. Zelfs als dat al omtrent de 40 jaar oud is ) draagt een gestreept gehaakt 'debardeurke'. In pastelkleurkens en met 2 knopen , één op elke schouder. 
En dat debardeurke is gemaakt door yours truly, toen ze nog wél een meiske was. Een klein meiske zelfs.
Ik zal niet ouder dan een jaar of 8 geweest zijn toen ik dat haakwerkje ter hand nam en ik ben er nog altijd fier op ! 
Benieuwd of het de was gaat overleven ... .
Als ge goed ziet, merk je dat ik ook toen al een hekel had aan het wegwerken van losse eindjes ;)  .

Nostalgie: stoffige pop...

Zonder kleedsels ziet het poppenkind er zo uit.
Ze heeft een plastieken gezicht en plastieken handen, maar de rest is van stof.
Stoffig zongebleekte stof ondertussen, ooit parelwit en hemelsblauw geweest ... .

Nostalgie: stoffige pop...

En ooit zonder gat... 
Maar binnenkort terug zonder gat want op een lange winteravond - die dicht in het verschiet ligt, beloofd! -  zal ik dat gat dichtwerken met de onzichtbare steek. 

Nostalgie: stoffige pop...

Ik beet vroeger op nagels. En zoals ge kunt zien niet alleen op de mijne... .
Ik beet trouwens ook op stylo's en dopjes van schrijfgerief....
Da's er uit gegaan na verloop van tijd. Nu bijt ik alleen nog maar op mijn tanden. En op eten natuurlijk , duh !!!
Ondertussen is het toch met een zweem van schaamte dat ik het poppenkind haar handje toon.... Ik kan alleen maar hopen dat het niet te pijnlijk was voor haar ...
Volgens mij was dat een 'opwijking'... . Of is dat toch eerder een afwijking ?   


Nostalgie: stoffige pop...

Voila, na al die jaren in die donkere kast, ga ik nu op zoek naar een plekje waar ze properkes gewassen en met herstelde gaten en weggewerkte draadjes mag showen hoe goed ik kon haken toen ik nog écht een meiske was... Zo kan ik elke keer glunderen van trots op dat klein mensenkind dat ik toen was als mijn huidig 47-jarig oog er op valt .... .
't Is wel te hopen dat ik me ga blijven bedwingen en niet heel de handjes opeet ... .

Nostalgie: stoffige pop...



4 opmerkingen:

  1. Ontroerend! Het hele poppenverhaal is al een opwijking op zich :)
    Ik heb ook nog mijn pop. Ook van stof en plastic maar zonder haar :)
    En ik bijt niet op mijn vingers maar ik pruts aan vellekes, sjans dat mijn pop geen vellekes had ;)
    Vanessa heet die van mij, waar haalde ik het!?
    Ze ligt hier ook nog ergens op zolder hoor!
    Misschien moet ik haar ook eens wassen... En wat kon jij al geweldig haken toen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ha ! dat van die vellekes doe ik ook soms ! tot bloedens toe ! ( en dan besluit ik dat het weer dringend tijd wordt om nagellak aan te doen want met nagellak gaat dat veel minder goed ;) )

      Verwijderen
  2. Ach gut, arme pop! Je mag haar nu wel extra in de watten leggen om het een beetje goed met haar te maken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh ik ben ook een nostalgisch meiske ... met ook nog wat oud versleten speelgoed in de kasten verstopt ! ( en ik blijf mezelf wel meiske noemen , want mijn grootmoeder zaliger zei dat op haar 81ste nog en kwam er mee weg , dus ik ook ;) )
    Het is zelfs zo erg dat ik mijn hartje ophaal in kringwinkels en rommelmarkten op zoek naar speelgoed met een geschiedenis ... en die door de Sint laat brengen !
    Gelukkig weten de kids dat te appreciëren , zo´n unieke stukjes .
    De oudste van 13 was zelfs afgelopen zaterdag jaloers op de oude pop met accessoires die ik via 2dehands op de kop tikte : zo hartverwarmend om te zien !
    Mijne vent is wel to-taal niet nostalgisch : best lastig !

    BeantwoordenVerwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com